MaisonThérapie familiale

Dans les années passés, Dans le traitement des problèmes psychologiques et psychiatriques, l'individu était traité seul et la psychothérapie était centrée sur la vie intérieure de la personne.. Günümüzde psikoloji ve psikiyatrideki gelişmeler sonucunda biyolojik ve sosyal modellerin bir araya gelmesi ile daha bütüncül bir yaklaşım uygulanmaktadır. Çünkü insan biyolojik, psikolojik ve sosyal yönü olan karmaşık bir canlıdır ve bireyin iç yaşantısı, psikolojik dünyası biyolojik yapısının yanı sıra çevresinden de büyük ölçüde etkilenmektedir.

İnsanın psikolojik yaşantısı ve kişiliği üzerinde, en yakın sosyal çevresi olan ailenin önemi büyüktür. Aynı şekilde aile de bireyin psikolojik durumundan etkilenmektedir. Bu nedenle günümüzde bireyi tek başına tedavi etmenin neredeyse olanaksız olduğu, C'est un fait qui a été déterminé par la recherche que seules les approches de traitement individuelles sont insuffisantes..

Aile terapisinin ilk uygulamaları 1940’larda başlamıştır. 1950’lerde iletişimle ilgili çalışmalar hızlanmış ve 1970’li yıllardan bu yana aile terapileri ağırlıklı olarak uygulanmaktadır. Özelikle çocuk ve gençlerin tedavisinde ailenin terapiye dahil olması kaçınılmaz bir zorunluluktur. Özem içindeki birimimizde sorunlara bütüncül bir yaklaşım benimsenmekte ve bireysel tedavilerin yanı sıra aile tedavileri de uygulamalarımızda önemli yer tutmaktadır.

• Aile terapisi, terapistin aile bireylerini bir araya toplayıp onlara bir takım tavsiye ve nasihatlerde bulunduğu toplantılar değildir.
• Ailede veya bireydeki sorunlar aile üyelerinin toplu olarak katıldığı terapi seanslarında konuşulur. Yaşanan sorunun tüm üyeler tarafından bilinmesi, anlaşılması sağlanır ancak süreç bununla da sınırlı değildir.
• Aile terapileri bir takım temel varsayımlara dayanır. Terapi sürecinde, insan sorunlarının nasıl oluştuğu ve nasıl aşılabileceğine dair psikolojik kuramlara dayanan çeşitli müdahale teknikleri kullanılır. Birbirine benzer ve farklı temelleri ve teknikleri olan birden fazla aile terapisi yöntemi vardır.

• Aile ve evlilik terapisi alanında çok sayıda ekol olmakla birlikte bunların ortak noktası şudur; aile ile birey arasındaki ilişki ve etkileşimler ele alınır. Terapide aile üyelerinin veya eşlerin arasındaki iletişim sürecine odaklanılır.
• Aile terapisinde genel amaç; aile üyelerinin birbirini daha iyi anlaması ve aile içindeki çatışmaların çözümlenmesidir. Ailedeki bireylerin iletişim kurma ve problem çözme becerilerinin arttırılması hedeflenir. Aile Terapisi nasıl uygulanır?

Aile terapisi, bireysel ve grup terapilerinin birlikte kullanıldığı çeşitli tekniklerle sürdürülür. Aile bir bütün olarak ele alınır ancak uygulamada aile üyelerinin hepsini bir arada seansa almak yaşanan problemlerden ötürü veya başka nedenlerle her zaman mümkün olamayabilir. Böyle bir durumda diğer üye veya üyelerle değişimi sağlayacak çalışmalara devam edilir.

Evlilik terapisinde, evli ya da birliktelik yaşayan çift genellikle beraber görüşmelere alınır. Bazı durumlarda evlilik terapisi devam ederken çiftlerden biri veya her ikisinin de bireysel bir probleminin ele alınması da gerekebilmektedir. Örneğin eşlerden birinde depresyon veya duygudurum bozukluğu gibi bir problem olduğunda ve kişinin bireysel problemi evliliği etkiliyorsa o zaman bireye yönelmek öncelik kazanabilir veya bireysel terapi ile paralel olarak evlilik terapisi yürütülür. Eşlerin bireysel terapileri söz konusu olduğunda terapileri ayrı terapistler tarafından yürütülür.

• Aile terapisi hemen her tür psikiyatrik bozuklukta, örneğin “Psikoz” lar, “Psikosomatik Rahatsızlıklar”, “Depresyon”, “Obsesif-Kompulsif Bozukluk”, “Alkol-Madde kullanımı”, “Çocuklarda Duygusal Bozukluklar veya Davranış Bozuklukları” nda veya “Aile İçi İlişki Sorunları” nda kullanılabilir.
• Özellikle kronik psikiyatrik bozukluklarda hastalıkla mücadele ederken hem bireyin kendisi, hem de aile büyük zorluklar yaşamaktadır. Hastalık nedeniyle aile içinde kişiye ait sorumluluklar aksar ve bu sorumlulukları başka bir aile üyesi üstlenmek zorunda kalır. Örneğin ebeveyn hasta olduğunda çocukların bakımını eşinin, büyük anne- babaların, veya kardeşlerin sorumluluğunu kendisi de aslında ebeveyn ilgisine muhtaç olan daha büyük çocukların üstlenmesi gerekebilir. Il n'est pas si facile que les responsabilités changent de mains., coexistent d'une part des difficultés pratiques et d'autre part des problèmes émotionnels. Épouse dans la maladie de son conjoint- Les rôles des maris sont perturbés et les attentes doivent être ajustées. Dans le cas d'une telle maladie, la famille doit tout d'abord être informée de la nature et du traitement de la maladie par l'équipe soignante..

– Avant de commencer la thérapie familiale, les parents et les enfants sont traités séparément.. Dépistage neuropsychologique si besoin (vérification du cerveau- vers le haut) fait du. Les échelles suivantes sont systématiquement appliquées et la relation profilée avec ces échelles:

1. Batterie d'évaluation de l'état de la relation pour la thérapie conjugale.
2. Inventaire parent PARI pour la relation parent-enfant.

• Quand il s'agit de maladies psychiatriques, En plus des problèmes individuels de la personne atteinte de la maladie, les membres de la famille éprouvent également des émotions négatives.. Incapacité à accepter la maladie dans la famille, colère, sentiments de culpabilité ou se blâmer mutuellement. N'ayez pas peur de laisser l'environnement entendre parler de la maladie, Il est courant que la famille reste à l'écart de la vie sociale dans le but de cacher la maladie..
• Face à la maladie, des interactions mutuelles se vivent du fait des négativités vécues par l'individu d'une part et des difficultés vécues par la famille d'autre part.. Si les problèmes ne sont pas traités avec des méthodes thérapeutiques appropriées, l'image de la famille peut devenir plus compliquée et inextricable.. Pour cette raison, la psychothérapie individuelle et la thérapie familiale occupent une place très importante dans le processus de traitement et ne doivent pas être négligées..
• Si la maladie est causée par des problèmes relationnels dans la famille ou si la famille a perdu son équilibre naturel au cours du processus de la maladie, la partie thérapeutique du traitement est négligée.; Même si la personne se rétablit, la maladie peut réapparaître en raison de la poursuite d'interactions négatives au sein de la famille.. Grâce à la thérapie familiale; l'individu et les membres de la famille peuvent apprendre à vivre avec la maladie. En trouvant des solutions adaptées aux problèmes émergents et en établissant un nouvel équilibre, le rétablissement de l'individu et la poursuite du fonctionnement dans la famille sont assurés..

Dans les thérapies familiales, les entretiens sont répétés à intervalles réguliers et la thérapie couvre une certaine période.. Il n'est pas possible de déterminer à l'avance la durée du processus, car cela dépend du type de problèmes rencontrés., Cette période peut varier en fonction de la gravité et du rythme de changement des personnes.. Bien que les intervalles de session puissent changer selon les besoins, les entretiens commencent à des intervalles d'une semaine et de dix jours et les intervalles de session sont progressivement prolongés.. Lors du réglage des intervalles d'appel; assez longtemps pour permettre la réalisation des sujets abordés dans les séances., cependant, il est tenu compte du fait qu'il s'agit d'un délai suffisamment court pour éviter la poursuite des anciennes habitudes et l'interruption du traitement.. Lorsque le point ciblé de la thérapie est atteint, la thérapie se termine par des entretiens de suivi et de contrôle à intervalles prolongés afin de maintenir le bien-être et de prévenir les rechutes..