Otizm spektrum bozukluğu teşhisi konan hemen hemen her bireye konuşma terapisi için önerilecektir. Bazı durumlarda, bu çok mantıklı çünkü bir çok otistik çocuğun sınırlı konuşması vardır ve bu çocukların kelimeler ve cümleler oluşturmak için açıkça yardıma ihtiyaçları vardır. Ancak, yüksek düzeyde işlevsel otizmi olan bireyler bile konuşma terapisi alabilirler. Bunun nedeni, sözcükleri ve cümleleri oluşturabilseler de, dili düzenli olarak yanlış kullanmaları ve yanlış anlamalardır.

 

Konuşma Terapisi Nedir?

Konuşma terapisi , konuşma ve iletişim bozukluklarının tedavisini içerir, bu da çok geniş kapsamlı bir alan olduğu anlamına gelir. Konuşma terapisi, kekemeliği veya peltekliği olan çocukların kelimeleri doğru telaffuz etmesine yardımcı olabilir, ancak gelişimsel bozukluğu olan çocukların konuşulan dili sosyal bir bağlamda anlamalarına ve kullanmalarına da yardımcı olabilir.

Sertifikalı bir konuşma dili patoloğu (bazen terapist olarak adlandırılır), yüksek lisans derecesine sahip olması gereken bir iletişim uzmanıdır. Bu kişi özel bir ortamda, klinikte , okulda veya kurumda çalışabilir ve bir eğitim ekibinin parçası olarak çalışabilir. Oyuncaklar ve oyun benzeri terapiden resmi testlere ve konuşma müfredatına kadar çok çeşitli araçlar ve müdahaleler kullanırlar.

 

Otizmli İnsanlar İçin Bir Konuşma Terapisti Ne Yapar?

Konuşma terapistleri, otistik bir çocuğun diğer insanlarla iletişim kurmayı ve etkileşim kurmayı öğrenmesine yardımcı olmada önemli bir rol oynayabilir . Ortama bağlı olarak (okul, ev, ofis), çocuğunuzun terapisti 1:1 veya gruplar halinde çalışabilir. Çocuğunuzun işlevsel düzeyine bağlı olarak, terapist şu becerilerden birine veya tümüne odaklanabilir:

• Sözsüz iletişim. Bu, jestsel iletişimin öğretilmesini veya PECS (resim alışverişi iletişim sistemi) , elektronik konuşma cihazları ve diğer sözlü olmayan iletişim araçlarıyla eğitimi içerebilir.
• Vücut dili. Başka birinin şaka mı yoksa ciddi mi olduğunu nasıl anlarsınız? Bir sohbete katılmak ne zaman uygundur ve konuşma ne zaman özeldir? Konuşma terapistleri çocuklara ince fiziksel sinyalleri nasıl tanıyacaklarını öğretebilir.
• Soru sorma ve cevaplama. Otizmli çocuklar, bir terapistin yardımı olmadan soru sorma ve cevaplama yeteneğini geliştiremeyebilirler. Terapist, çocuğunuza bir soruyu nasıl tanıyacağını ve vereceği uygun cevapları öğretebilir. Ayrıca çocuğunuzun kendi sorularının yanıtlarını formüle etmesine, sormasına ve anlamasına yardımcı olabilirler.
• Konuşma pragmatiği. “Günaydın” demeyi bilmek güzel ve güzel. Ancak bunu ne zaman, nasıl ve kime söylemeniz gerektiğini bilmek de aynı derecede önemlidir. Konuşma pragmatik eğitimi, çocuğunuzun deyimlerin anlamlarını (bazen otizmli insanlar için zor) anlamasına ve deyimleri kendisinin kullanmasına da yardımcı olabilir.
• Prozodi. “Prozodi” terimi, konuşma sırasında yükselen ve alçalan bir sesin melodik sesiyle ilgilidir. Otizmli birçok insan düz bir prozodiye sahiptir, bu da diğer insanların duygularının olmadığına inanmasına neden olur. Konuşma terapistleri, otizmli çocukların ses becerilerini geliştirmelerine yardımcı olabilir.
• Dilbilgisi. Otizmli bazı çocuklar, evde veya okulda modellendiğinde bile doğru dilbilgisini kullanmakta zorlanırlar. Kendilerinden üçüncü şahıs olarak bahsedebilirler (“Johnny meyve suyu istiyor”) veya yanlış zaman kipleri vb. kullanabilirler. Konuşma terapistleri, dilbilgisi hatalarını düzeltmelerine yardımcı olmak için genellikle otistik çocuklarla çalışır.
• Konuşma becerileri. Nasıl açıklama yapılacağını bilmek, konuşmayı sürdürmekle aynı şey değildir. Konuşma terapistleri, bazen “ortak dikkat” olarak bilinen, karşılıklı konuşma üzerinde çalışabilirler.
• Kavram becerileri. Bir kişinin soyut kavramları ifade etme yeteneği, her zaman onları anlama yeteneğini yansıtmaz. Otistik insanlar genellikle “az”, “adalet” ve “özgürlük” gibi fikirlerle zor anlar yaşarlar. Konuşma terapistleri kavram becerilerini geliştirmek için çalışabilirler.
• Sosyal beceriler. Oyun terapistleri, uğraşı terapistleri ve eğlence terapisi, drama terapisi ve sanat terapisi gibi belirli uzmanlık alanlarındaki kişilerle birlikte, konuşma terapistleri genellikle otizmli kişilerin sosyal iletişim becerilerini geliştirmelerine yardımcı olur. Bu tür beceriler arasında soru sorma ve cevaplama, muhataplardan uygun bir mesafede durma, bir odanın (veya bir kişinin) “ruh halini” değerlendirme ve daha fazlasını içerir.

Konuşma terapisinin otistik çocuklar için bir “zorunluluk” olmasına rağmen, otizm spektrumundaki yetişkinler için de son derece faydalı olabileceğini belirtmek önemlidir. Çocuklar genellikle iletişimin temellerine odaklanırken, yetişkinler farklı sosyal etkileşim türleri için daha ince iletişim biçimlerine odaklanabilir.

 

Nitelikli Bir Konuşma Terapisti Nasıl Bulunur?

Nitelikli bir konuşma-dil terapisti bulma hakkında daha fazla bilgi için Özem Özel Eğitim ve rehabilitasyon Merkezi ile iletişime geçin .

Evde Konuşma Terapisi Müdahaleleri Nasıl Yapılır?

SLP’ler, konuşma terapisi planlarını ve etkinliklerini, çocukların iletişim yeteneklerine ve ihtiyaçlarına göre bireysel olarak uyarlar. Bu planlar evde, okulda ve toplumdaki aktiviteleri içerir.

SLP Adena Dacy, “SLP’ler daha sonra çocuklara özel teknikler oluşturmak ve onlara bu rutinler için stratejiler öğretmek için ebeveynlerle işbirliği yapıyor” dedi. “Birlikte kaynakları paylaşırlar, problem çözerler ve gerektiğinde geri bildirimde bulunurlar.”

Ebeveynler, gün boyunca bakım rutinlerine, oyun rutinlerine veya topluluk rutinlerine müdahaleler yerleştirebilir. Weitzman’ın açıkladığı gibi, bu müdahaleler bir ailenin rutinine fazladan iş eklemek için tasarlanmamıştır.

“Bu, oturup çocuğunuza yaptırmak zorunda kalacağınız bir şey değil” dedi. “Çocuğunuzla birlikte şarkı söylerseniz, çocuğunuzu parka yürüyüşe çıkarırsanız, çocuğunuza banyo yaptırırsanız, çocuğunuzla masaya oturup yemek yerseniz, çocuğunuz bloklarla oynamayı seviyorsa” bu aktiviteleri gün boyunca çocuğunuz için öğrenme fırsatları olarak kullanabilirsiniz.

Ebeveynler ve bakıcılar, çocukların zaten zevk aldığı ve bir çocuğu motive eden etkinliklerin bir parçası olan 5-10 dakikalık öğrenme fırsatları oluşturarak başlayabilirler. Sonunda, bakıcılar müdahaleleri daha zorlu durumlara yerleştirebilir.

Weitzman, “Bu çocuk, ‘Bundan zevk alıyorum ve dinleniyorum ve ilgilendiğim şeyle çok ilgili bir dil duyuyorum’ farkına vardığında, işler değişmeye başlıyor” dedi.

OSB’li Çocuklar İçin Konuşma Terapisi Etkinlikleri

Ebeveynler ve bakıcılar, iletişim müdahalelerini kolaylaştırmak ve çocuklarının öğrendiği zamanı haftada 10 veya 20 saate kadar yavaş yavaş oluşturmak için 5 ila 10 dakikalık aralıklarla kullanabilirler.

Bir SLP ve Otizm Navigatörü ortağı olan Juliann Woods, “Aileler, gün boyunca sistematik olarak yeni rutinler ve aktiviteler ekleyerek bu süreyi artırabilir” dedi.

OSB’li çocuklar için konuşma terapisi hedefleri, bir ailenin önceliklerine ve çocuğun işlevsel ihtiyaçlarına göre değişecektir. Hedefler, seslendirmeleri jestlerle eşleştirmeyi, duyguları tanımlamayı veya konuşmaları sürdürmeyi içerebilir (PDF, 86KB) , bir çocuğun iletişimi dil öncesi dilden yeni ortaya çıkan ve ileri dile doğru gelişirken.

İletişim müdahalelerine yönelik stratejiler de yaş grubuna ve iletişim yeteneğine göre değişir. Genel olarak, ebeveynlerin ve bakıcıların halihazırda yürüttükleri rutinler içinde öğrenme fırsatları yaratmaları iyi sonuç verir. Çocukların ilgilendiği belirli nesneleri ve etkinlikleri kullanmak, çocukları iletişim ortaklarıyla ilişki kurmaya teşvik edebilir.

Bebekler ve Yeni Yürümeye Başlayan Çocuklar İçin Konuşma Terapisi

Otizmli küçük çocuklara yönelik ilk müdahaleler, konuşmadan ziyade katılımı ve etkileşimi artırmaya odaklanır.

Dacy, “Dil öncesi bebekler ve küçük çocuklar için müdahaleler genellikle katılım, anlamlı oyun, jestler ve ebeveyn / bakıcı / kardeş etkileşimine odaklanır” dedi.

Dacy, müdahalelerin evde, çocuk bakımında veya toplumda giyinme, banyo yapma, yemek zamanı veya oyun zamanı gibi günlük rutinlerin bir parçası olabileceğini söyledi.

Woods, “Erken müdahale stratejilerinden bazıları gerçekten insanlarla oynamaya bakıyor” dedi. “Hayatımızdaki insanlarla nasıl ilişki kurarız, onlara ilgi gösteririz, duygularımızı nasıl ifade ederiz? Onlarla nasıl ilişki kurarız ve erken iletişim için bir temel olarak sırayla nasıl hareket ederiz?”

Animasyonlu olmak, ebeveynlerin ve bakıcıların çocuklarıyla etkileşim kurmasına yardımcı olabilir. AutisMag’e göre, sözel olmayan çocuklar için hayvan sesleri ve oyuncaklar kullanmak çocukların dikkatini çekmeye yardımcı olabilir .

Okul Öncesi Çocuklar için Konuşma Terapisi

Otizmli okul öncesi çocukların ebeveynleri ve bakıcıları, oyun alanı, kreş veya okul öncesi gibi yerlerde akranlarıyla etkileşime odaklanmaya başlayabilir, dedi Dacy. Stages Learning’e göre oyunları ve evcilik oynamak gibi rol yapma etkinliklerini kullanmak, akranlarla etkileşimi güçlendirmeye yardımcı olabilir .

Çocukların resimleri kelimelerle eşleştirmesine olanak tanıyan bir resimli kart kitaplığı oluşturmak, çocukların kelime dağarcığı gelişirken onlara yardımcı olabilir. Ebeveynler ve bakıcılar da oyuncaklarla oynamayı taklit edebilir. Aksiyon ve hareket şarkılarını söylemek ve canlandırmak da yardımcı olabilir.

Artırıcı ve Alternatif İletişim (AAC), karmaşık iletişim ihtiyaçları olan küçük çocukların aile üyeleri, bakıcılar, akranlar ve öğretmenlerle sohbetlere katılmasına yardımcı olabilir . SLP’ler, AAC’nin bir çocuk için uygun olup olmadığını belirlemeye yardımcı olabilir.

Okul Çağındaki Çocuklar İçin Konuşma Terapisi

Okul çağındaki çocuklar, akranlarıyla etkileşim kurmaya devam edebilir ve beden dili ve yüz ifadelerini anlamaları da dahil olmak üzere sözlü olmayan iletişim becerilerini geliştirebilirler. Çizgi film ve çizimler kullanmak çocukların duyguları etiketlemesine yardımcı olabilir. Ebeveynler ve bakıcılar, sıra alma, empati veya yemek zamanı davranışı gibi becerilerle okul içinde ve dışında arkadaşlıklar ve sosyal becerilerle ilgilenebilirler.

Sözlü çocuklar için, ebeveynler ve bakıcılar onları bir restoranda sipariş vermek gibi topluluktaki sosyal durumları gözlemlemeye ve katılmaya teşvik edebilir .

Dacy, SLP’lerin öğrencilerin müfredata erişimini artıran ve öğrenme stilleri ve yetenekleri ile akademik talepleri arasındaki boşluğu dolduran sınıf stratejilerini uygulamak için aileler ve öğretmenlerle birlikte çalışabileceğini söyledi.

“Amaç, çocuğun okulda veya evde okuduğu bir kitapla ilgili okuduğunu anlama veya yazma etkinliklerine yardımcı olmak olabilir” dedi. Ayrıca ailelerin okul içinde ve dışında arkadaşlıklar ve sosyal beceriler (örneğin sıra alma, empati) veya yemek zamanında davranışsal sorunları ele almalarına yardımcı olabilirler.

Ergenler ve Genç Yetişkinler için Konuşma Terapisi

OSB’li ergenlerin ve genç yetişkinlerin ebeveynleri ve bakıcıları, onları ileri akademik, işyeri ve toplum ortamlarında değişikliklere ve iletişime hazırlamak için geçiş planlamasına odaklanmaya başlamalıdır.

Dacy, “Öğrenciye bağlı olarak, bu, öğrencileri ortaöğretim sonrası eğitim programları, istihdam, ilişkiler veya bağımsız yaşam için hazırlamak anlamına gelebilir” dedi.

İstihdama hazırlanmak için bakıcılar, iş görüşmesi yapma ve çatışmaları çözme gibi iş yeri becerilerini çocuklarıyla birlikte uygulayabilir. İşyeri sosyal becerileri konusunda eğitim için fırsatlar yaratabilir ve işyeri değişiklikleri ve iş koçluğu gibi işyerinde destek sunabilirler.

Ebeveynler ve bakıcılar, otizmli çocukların topluluklarında sosyal katılım için fırsatlar yaratarak daha derin dostluklar ve ilişkiler geliştirmelerine de yardımcı olabilir.

ASD’li üniversite öğrencileri için, ebeveynler ve bakıcılar, danışmanlık veya destek grupları gibi akademik konaklama ve sosyal destek sistemlerini keşfederek yardımcı olabilir.

Dacy, aile evinden grup evine, yarı bağımsız konut veya bağımsız yaşam ortamına başarılı bir geçişi desteklemek için stratejiler oluşturmanın da genç yetişkinler için yararlı olabileceğini söyledi.

Yasal Uyarı: Lütfen bu makalenin yalnızca bilgilendirme amaçlı olduğunu unutmayın. Bireyler, sağlanan bilgilerden herhangi birini izlemeden önce sağlık uzmanlarına danışmalıdır.